31 Aralık 2010
LACİVERT'DE YILBAŞI GECESİ....
ANNELİĞİN BEDELLERİNDEN BİRİ
Yıllardır uzun olan saçımı kesmek zorunda kaldım.Çünkü doğumdan sonra çok döküldüler. kel kalmadan olaya el atayım dedim. :-)))
GÜLE GÜLE 2010... HOŞGELDİN 2011...
Bir yılı daha geride bıraktık. Aslında neyi kutlarız bilmem her yılbaşında ömürden 365 gün daha azalmıştır.Ama ben bu seneyi gerçekten sevinçle uğurladım. 2010 bana dünyalar güzeli iki melek verdi. Uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra meleklerime kavuştum ve şimdi ömürden akan her günde onların büyüdüğünü göreceğim için mutluyum.
SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM MELEKLERİM....
SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM MELEKLERİM....
25 Aralık 2010
DIŞARIDA İLK KAHVALTIMIZI YAPTIK...
Pıtırcıklarımızla ilk defa dışarıda kahvaltı yaptık. Bize eşlik eden Banu teyzenize ve Gökhan amcanıza teşekkürler. Dışarıda keyifle duran pıtırcıklarımada teşekkürler.
9 Aralık 2010
8 Aralık 2010
DOLU DOLU 3 AYIMIZ BİTTİ....
Resimlere bakarken bile ne kadar değişip, hızlı büyüdüğünüzü görmek insanı alıp uzaklara götürüyor.
Hep derlerdi vakit nasıl geçecek bilemeyeceksin diye ve gerçekten çok doğru bir söz. Sizinle sabah nasıl olup akşam nasıl oluyor anlamıyorum. Ama her geçen gün sizinle aramızdaki bağ artıyor. Prensesimin boncuk gözlerinde ki gülüşünü görmenin değeri hiçbirşeyle ölçülemez.Prensiminse, gülüşleri ve senin elini hiçbir zaman bırakmayacağım anne dercesine sıkı sıkı elimi tutuşunu anlatmak o kadar zorki.Pıtırcıklarım artık benim sesimi tanıyorlar.Hele uykudan uyanıp anneciğim uyandınız mı siz dediğimdeki gülüşleri harika.....
Oyuncaklarını tutabiliyorlar ve takip edebiliyorlar.Kızımsa karşına geçip konuştuğunda sana resmen karşılık veriyor.Oğlum iki elinle ses çıkaran oyuncaklarını kullanabiliyor.
Sizleri çokkkkk seviyorum canlarım....İki aşk arasında sıkışıp kalmak o kadar zor ki bazen nefes alamıyorum.....
Hep derlerdi vakit nasıl geçecek bilemeyeceksin diye ve gerçekten çok doğru bir söz. Sizinle sabah nasıl olup akşam nasıl oluyor anlamıyorum. Ama her geçen gün sizinle aramızdaki bağ artıyor. Prensesimin boncuk gözlerinde ki gülüşünü görmenin değeri hiçbirşeyle ölçülemez.Prensiminse, gülüşleri ve senin elini hiçbir zaman bırakmayacağım anne dercesine sıkı sıkı elimi tutuşunu anlatmak o kadar zorki.Pıtırcıklarım artık benim sesimi tanıyorlar.Hele uykudan uyanıp anneciğim uyandınız mı siz dediğimdeki gülüşleri harika.....
Oyuncaklarını tutabiliyorlar ve takip edebiliyorlar.Kızımsa karşına geçip konuştuğunda sana resmen karşılık veriyor.Oğlum iki elinle ses çıkaran oyuncaklarını kullanabiliyor.
Sizleri çokkkkk seviyorum canlarım....İki aşk arasında sıkışıp kalmak o kadar zor ki bazen nefes alamıyorum.....
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)