Birçok anılarımın,sevinçlerim, üzüntülerimin geçtiği ilk göz ağrım olan evimizi bugün sattık.Ve çok üzüldüm.Canım arkadaşım Ayşe'de bu özel anımıza şahit oldu bizi ogün hiç yalnız bırakmadı.Ne zormuş insanın anılarının olduğu yerleri terketmesi...keyfim kaçınca canım aşkım bizi alıp yemeğe götürdü.Birazda olsa keyiflendik hatta en sonunda galiba stresden çok güldük...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder