20 Ocak 2013

KARA GÜN....
























Tam bundan 8 yıl önce(20 ocak 2005)evimizin direği, anneciğimin hayat arkadaşı, bizlerin yol göstericisi, evlatlarına kendini adamış ve adayarak ölmüş bir babayı kaybettik biz....
Ne çok isterdim tüm torunlarını görüp, onlarla yaşayamadığı çocukluğunu yaşamasını.Kendisi gibi dürüst, adaletli , çalışkan ve başarılı birey olmalarında onlara yol göstermesini. Aslında birini kaybettiğinizde yaşadığınız acı daha büyüyor, yıllar geçtikçe yitirdiğiniz şeyler sizi daha yaralıyor.Ve herşeyden önemlisi her geçen gün özleminiz daha büyüyor.
Mekanın cennet olsun babacığım....(amin)

3 yorum:

  1. Allah rahmet eylesin..babam da çok severdi İlyas Amca'yı, kardeşi gibi..çok üzülmüştük hepimiz..zaman akıyor, acılar hafifliyor gibi oluyor ama hatırlayınca aynı duruyor aslında..Allah sabır versin geride kalanlara..hepimize..

    YanıtlaSil
  2. amin özgül, allah herkese sağlıklı, huzurlu ömür nasip etsin.

    YanıtlaSil
  3. yürek susar,kalem kırılır,dil lal olur,acı büyür tek var olan bu olur her halde

    YanıtlaSil