15 Aralık 2011

AFACANLIKTA SINIR YOK...


Canım kardeşim, elçin'in doğumuna çok az kaldı.Bende olan ve  artık kullanmadığımız malzemeleri Efe beye gönderiyoruz.Tabi benim çıkardığım herşey önce afacanların elinden geçiyor.Sonra gönderiliyor.Bize göre küvet olan şey Defne ciğime göre üzerine çıkıp zıplama oyuncağı haline dönüştürülüyor.Korkusuz kızım benim.Küçükken Defne sessiz sakin diye hep onu kollar ve gözetlerdim.Ama şimdi ne olduysa kızım tam bir afacan oldu.Mert'e bir cırlıyor, oğluşumda elinde ne varsa ona veriyor.Nasıl oldu anlamadım ben bu işi ve gerçekten o kadar çok değişim oluyorki ben bile yetişemiyorum.

1 yorum:

  1. Aslında huylar değişmiyor herhalde ama dönem dönem farklı şeyler yaşıyoruz biz de :) kıskançlıklar, huysuzluklar..
    Masa sandalyeleri de almışsınız :) hayırlı olsun :)

    YanıtlaSil